26 września 2002 r. Odeszła od nas niespodzianie nieodżałowana koleżanka ś.p. Elżbieta Dąbrowicz.

Poznałam ją podczas ogólnopolskich konferencji metodycznych, bowiem pracowała w innych rejonach Polski - najpierw w Liceum Ogólnokształcącym w Koninie, potem w Szkole Podstawowej w Bytomiu. W latach 1983-1988 pełniła funkcję doradcy metodycznego ds. bibliotek w województwie katowickim.

W r. 1988 wraz z rodzina przeniosła się do Warszawy i wtedy przyszła do mnie z prośbą o wskazanie biblioteki, w której mogłaby podjąć pracę. Spośród kilku propozycji wybrała Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych przy ul. Smoczej. W tej szkole przepracowała z oddaniem 14 lat.

Odwiedzałam Ją niekiedy w bibliotece i na zawsze zapamiętam ten ujmujący uśmiech Eli, Jej ciepły stosunek do młodzieży, wielką osobistą kulturę i elegancję, Jej troskę o cenne zbiory z dziedziny sztuki.

Pamiętam Ją również z licznych zajęć edukacyjnych przeprowadzanych z inicjatywy Towarzystwa Nauczycieli Bibliotekarzy Szkół Polskich, do którego należała. Szczególnie wspominam niepowtarzalny kurs z psychodydaktyki twórczości "Porządek i przygoda", promowany i realizowany przez Towarzystwo w r. 1997. Ela wniosła do zajęć dużo z własnej, szczególnie urokliwej osobowości. Pamiętam ją z wyjazdu edukacyjnego na Węgry, do Budapesztu i Wyszehradu  w 1998 r.

Tuż przed wakacjami 2002 r. Elżbieta zadzwoniła do mnie z wiadomością, że odchodzi na emeryturę. Troszczyła się, aby bibliotekę pozostawić w dobrych rękach. Nie doczekała emerytury... umarła na trzy dni przed jej otrzymaniem.

Na pogrzebie Eli (Elusi - jak Ją nazywała rodzina) urna z Jej prochami tonęła w powodzi kwiatów. W ten piękny paÄ˝dziernikowy dzień - 4 paÄ˝dziernika 2002 roku na Cmentarzu Komunalnym towarzyszyło Eli w ostatniej drodze trzech księży, w tym dwóch kapelanów wojskowych, młodzież ze sztandarem szkolnym i wielu, wielu ludzi, którzy zachowają Elżbietę we wdzięcznej pamięci.

Wiesława Papierska
Prezes Oddziału TNBSP w Warszawie