Władka Wasilewska - bo tak najczęściej mówiło o Niej grono zaprzyjaÄ˝nionych nauczycieli bibliotekarzy - zapisała się jako wspaniały Człowiek, Przyjaciel, profesjonalista w pracy. Tworzyła od podstaw bibliotekę szkolną w jednym z najlepszych liceów warszawskich - II LO im. Stefana Batorego.

Pracowała krótko w Ministerstwie Oświaty jako główny wizytator, jednakże swoje zawodowe życie związała ze szkołą i do niej wróciła. Potrafiła zafascynować młodzież swoimi zajęciami zwłaszcza z zakresu kształtowania umiejętności wyszukiwania materiałów na określony temat. Posiadała nadzwyczajną cechę osobowościową, mianowicie nigdy nie wytykała błędów, lecz zwracała uwagę na choćby najmniejsze pozytywy.

Samodzielnie przygotowywała pomoce do zajęć: plansze z opisem katalogowym, bibliograficznym, plakaty upowszechniające czytelnictwo, regulaminy. Pisała piękną techniką - odręcznie. Tak wykonanych plansz nie powstydziłby się najlepszy grafik komputerowy.

Pisała też z talentem. Godny podziwu był też warsztat naukowy książek, które wydała: Wiedza o książce; Stefan Ĺ»eromski - listy do Henryka Bukowskiego. Pisarstwo i życie Ĺ»eromskiego stanowiło jej wielką pasję.

Jako początkujący doradca metodyczny ds. bibliotek szkolnych miałam ogromną tremę przed pierwszy kontaktem z Władysławą, jednakże Jej nadzwyczaj ciepły stosunek do ludzi rozładowywał zawsze sytuację - wspomina prezes Towarzystwa, Barbara Tomkiewicz.

Uchodziła w środowisku zawodowym za swoistą "encyklopedię wiedzy" bibliotekarskiej i humanistycznej. Chętnie udzielała potrzebnych informacji i porad, nawet telefonicznie.

Miała dar zjednywania przyjaciół, umiejętność obcowania z ludÄ˝mi, roztaczała swoistą aurę życzliwości i szacunku dla każdego, z kim się stykała w pracy lub na gruncie prywatnym.

Ostatnie spotkanie z Władką miało miejsce w Jej ukochanej szkole - II LO im. Stefana Batorego 15. marca 2003 roku na zorganizowanym tam przez Towarzystwo Nauczycieli Bibliotekarzy Szkół Polskich VIII Ogólnopolskim Forum Nauczycieli Bibliotekarzy pod znamiennym hasłem Pasja czytania.

Podczas obrad Forum Władka spotkała się ze swymi współpracownikami i wychowankami oraz udzieliła obszernego wywiadu na temat własnych zamiłowań czytelniczych.

Odszedł od nas Człowiek, którego nie sposób zapomnieć. Pozostanie na trwałe zapisana we wspomnieniach ludzki i w dziejach polskiego bibliotekarstwa.

Ĺ»egnaj Droga Władko.

Przyjaciele z grona
Towarzystwa Nauczycieli Bibliotekarzy Szkół Polskich